28 Ekim 2009 Çarşamba

Kara Destan


QARA DASTAN

Kimsə bilməz Tanrıdağ’ın yaşını,
Duman almış Altaylar’ın başını,
Uçurmuşdur başdan dövlət quşunu,
Sərvətinə üz çevirmiş zaman hey…
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey…

Dörd bir yana dağılmış Türk soyları,
Sönmüş ocaq, köçüb getmiş boyları,
Dərdli-dərdli axar bozqır çayları,
Saxlar içdən gizli ümid, güman hey…
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey…

Ağ alnına qara yazı yazılmış,
Yaylalarda düyün-dərnək pozulmuş,
Gəlinlərin gur saçları çözülmüş,
Yada qalmış, dilər eldən aman hey…
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey…

Dağdan-dağa çarpıb getmiş doğanlar,
Qayalarda izi qalmış al qanlar,
Ordulara buyruq verməz İlhanlar,
Harda qalmış "set"lər yıxan fərman hey…
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey…

Xarab olmuş Buxarası, Başkəndi,
Matəm tutmuş Səmərqəndi, Daşkəndi,
Kəndi söylər, tökər gözdən yaş kəndi,
Nə ozan var, nə yazan, nə şaman hey...
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey...

Qazan, Başqırd batmış, Krım sürülmüş,
Mənim çəkik gözlü yarım sürülmüş,
Qonum-qonşum, bütün varım sürülmüş,
Bulunur mu Sibirya’da iman hey?
Qoca Türk’ün düşdüyü hal yaman hey...

Türk elləri bir-birinə yadlanır,
Qazax, Qırğız, Türkmən, Özbək adlanır,
Azəri Türk yanar, içdən odlanır,
Ana yurdun içdən halı duman hey,
Qoca Türk’ün düşdüyü dərd yaman hey...

Keçən çağlar, yatmış ellər ayılmaz,
Tarım çayı doğru yola qoyulmaz,
Hey... səslənir Amudərya duyulmaz,
Sirdərya’da qalmamışdır dərman hey...
Qoca Türk’ün düşdüyü dərd yaman hey...

Xəzər coşar, xəbər salar Kürünə,
Axıb gedər Kür sürünə-sürünə,
İdil ağlar Altın Ordu yerinə,
Aral da öz varlığından peşman hey...
Qoca Türk’ün düşdüyü dərd yaman hey...

Azərbaycan dərd içində boğulmuş,
Sevənləri diyar-diyar qovulmuş,
Ağla şair, ağla, yurdun dağılmış,
Nerdə qopuz, nerdə qırıq kaman hey?
Nerdə böyük Vətən, nerdə TURAN hey...

Almas İldırım

26 Ekim 2009 Pazartesi

Aylak Göz



AYLAK GÖZ

Erkenden aşındırır aşkını
Odaların köşelerine zamansız oturur
Duyarsa bir çocuğun
Oyundan çağrıldığını

Başının her seferinde döndüğü kumarı
Gönlünü bir tarzla kurularken kazanır
Anlarsa yenilen bir kadının
Darda kaldığını

Kendi kendine ardaşak kaçağı
Arada bir bakınır ne yaptığına
Süresiz kapılır tablolara yangelir
Ve oturdu mu bir masaya
Hakkını verir çay içmenin

Bu adam kitapların uçlarına
Çizilmiş itilmiş resim
Korkmadan yaşar tebessüm gösterir
Ağır başıyla nöbet alır
Dağdan kaçar şehri çevirir
Ve bırakır gönlünü bir tazı sıçramasına

Erkenden aşındırır aşkını
Anlamaz bir kadının
Süresiz kapılıp yangeldiği tablolara
Severek tebessüm attığını
Ağır başıyla kopar dağdan
Nöbet alır şehri devirir.

Cahit Zarifoğlu

17 Ekim 2009 Cumartesi

Adamlar...


ADAMLAR

Adamlar bilirim: coşkun...
Adamlar bilirim: durgun...
Adamlar bilirim: adları,
Boylarından uzun.

Adamlar bilirim: iri...
Adamlar bilirim: ufak...
Adamlar bilirim ki sözleri,
Eserlerinden parlak.

Adamlar bilirim: sönük,
Adamlar bilirim: çürük;
Adamlar bilirim: rozetleri,
Yüreklerinden büyük.

Adamlar bilirim: anlamamış,
Anlamayacak ne olduğunu.
Adamlar bilirim: dolduramamış,
Dolduramayacak koltuğunu.

Adamlar bilirim: yamuk, iğri…
Adamlar bilirim: maskara…
Adamlar bilirim: elleri,
Eldivenlerinden kara.

Sabahlar bilirim, öğlenler,
İkindiler, akşamlar bilirim,
Ve günlerin, gecelerin,
Dışında yaşayan adamlar bilirim.

Arif Nihat Asya

1 Ekim 2009 Perşembe

Zaman Bir Ejderdir Ensemizde Soluyan...



ZAMAN BİR EJDERDİR ENSEMİZDE SOLUYAN

Sonra gerinir üstümde buğulu bir gök,
Yağmur damlaları değer kirpiklerime...
Töresizdir caddeleri bu şehrin
Ve sokakları serseri...
Sagu sağarken yıldızlar mastar dağına,
Çılgın hançerler altında kan tutar geceleri...

O, eski sızılı geceler yok artık,
Bizi kucaklayan, saçlarımızdan öpen...
Bir uzak denizde küreğe mahkûm masallar,
Ne cin kaldı, ne peri...
Alıcı tarlanlar dolaşır başımızda,
Akasyalar dal-kılıç çeri...

Çocuklar gelir geçer yanımdan,
Uzanamam ellerine, ellerini tutamam.
Okşamaz saçlarını sarışın kuşluklar,
Utanır zamandan yumuşak kâhkülleri...
Mezardan karanlık, rüyadan derin,
Eris kuyusuna düşmüş gözleri...

Bu maviyle kavgalı göğün altında,
Beraber vurur yüreklerimiz,
Beraber soluruz bu havayı
Kim bilir kaç yıldan beri...
Dökülür oluk oluk kaderimize,
Ülküsüz çeşmelerin simsiyah kiri...

Bir gün sana rastlasam şu sokaklarda,
Dörtnala küheylânlar geçse göğsümden...
Yeniden sızlasa sıcak avuçlarında,
Yusuf güzelliğimin çizgileri...

Dilaver Cebeci