Zaman Bir Ejderdir Ensemizde Soluyan...

ZAMAN BİR EJDERDİR ENSEMİZDE SOLUYAN

Sonra gerinir üstümde buğulu bir gök,
Yağmur damlaları değer kirpiklerime...
Töresizdir caddeleri bu şehrin
Ve sokakları serseri...
Sagu sağarken yıldızlar mastar dağına,
Çılgın hançerler altında kan tutar geceleri...

O, eski sızılı geceler yok artık,
Bizi kucaklayan, saçlarımızdan öpen...
Bir uzak denizde küreğe mahkûm masallar,
Ne cin kaldı, ne peri...
Alıcı tarlanlar dolaşır başımızda,
Akasyalar dal-kılıç çeri...

Çocuklar gelir geçer yanımdan,
Uzanamam ellerine, ellerini tutamam.
Okşamaz saçlarını sarışın kuşluklar,
Utanır zamandan yumuşak kâhkülleri...
Mezardan karanlık, rüyadan derin,
Eris kuyusuna düşmüş gözleri...

Bu maviyle kavgalı göğün altında,
Beraber vurur yüreklerimiz,
Beraber soluruz bu havayı
Kim bilir kaç yıldan beri...
Dökülür oluk oluk kaderimize,
Ülküsüz çeşmelerin simsiyah kiri...

Bir gün sana rastlasam şu sokaklarda,
Dörtnala küheylânlar geçse göğsümden...
Yeniden sızlasa sıcak avuçlarında,
Yusuf güzelliğimin çizgileri...

Dilaver Cebeci