Zarifoğlu'nun özel notları arasında bulunan, hayattayken hiçbir yerde yayınlamadığı, 11.10.1958 tarihli bir şiiri. İlk defa 2003 yılında Okuntu Dergisi Cahit Zarifoğlu Özel Sayısı'nda yayınlanmıştır...
SEVİLER DÖNEMECİ
yorgusuz çıkagelmek hele, sen en cana yakışık kadın
bir odanın bundan böyle üç kez üç köşesince çoğunca senin ellerin vardır
her bir yerlerine konuşmuşluğumuz var
sen aşk konusunda yaşamlara doymamışlığın
sinop'ta bir oda
varsa bir penceresi ama denizlere bakıyordular
özgüsüz ellere açılmayacağını bil
bil ister;
iki çizgi yeşil bulmaktı, bu on basamaklar çıkmak bir bahçeye
ortada varlığından ayrı bir asmalı havuz ama görmüşlüğünüz
balık bulultlarından yoksun
nereye açılacağını bil bu pencerenin.
Bir bir varmalar getirmelidir yanına, bakışı hoyratmış çektiğince
bir kalleş çocuk, bu bir ev içre görmüşlüğünüz olacaksa olsun
anladık uzun uzun denizlere tükürüyormuş
gelip oturmalar kuruyormuş ta yanına
her gelişinde iki buçuk kez ölüyormuş
yüzüne bakmıyormuşun ya
KAHPELİK SENİNKİ.
ELLERİM ÜZRE YÜZ KARALARIM, daha da bir acınıyorum erkekliğime
şimdi demirler ötesinde ömürlerim, seneler mut'suz geçecek
yok ama SENELER KADINSIZ, yok
senin uzun uzun bakmaların
dı benim tutsak yaşantılarım yok
dahası kapılarının önünden geçemiyor muydum...
bana bakmalarını demiyor muydu biri -yerlere gireceğim.
bu ikisi bir den tutulmak BİRİNE
öldürecektim ONU
öldüğüm kez dirilmemdi oysa, bir odanın bir köşesi
af-muf ya da alışamadığım bir takvim üzre 22. sene
bitmişliğimi sürecektim sokaklara
kapı önleri vardı: kapı önleri maraş'ın ta bir köşesi
bir yüreklerim dolusu eğik eğik
Cahit ZARİFOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder